کد خبر: ۱۰۳۹
تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۴۰۱ - ۲۱:۰۷
امیر المومنین (ع) می‌فرمایند: ضَبْطُ النّفْسِ عندَ الرَّغَبِ و الرَّهَبِ مِن أفضلِ الأدبِ. یعنی کنترل نفس وقتی به چیزی رغبت داری یا از چیزی می‌ترسی، از بهترین ادب‌هاست.
قرار هم گرفتن این دو در کنار هم بسیار مهم و فوق العاده است. وگرنه افراد ترسو که از سر ترس، ادب داشته باشند هم مودب شمرده می‌شدند! از همین روایت که عمق ادب را نشان می‌دهد برای تعریف ادب استفاده می‌کنیم.

ادب یعنی رفتارت را طبق آئینی انجام دهی. فرق تقوا و ادب این است که در تقوا، آئین از جانب خداوند وضع شده و ما با قصد قربت آن را انجام می‌دهیم.

اما جالب این است که لازم است در ۷ سال اول، مودب بودن را به بچه آموزش دهیم و بعدا دلایل توحیدی آن آموزش داده شود. چرا که قبل از اینکه بچه بخواهد دین را آموزش ببیند که متقاعد شود دینی رفتار کند، لازم است بتواند مودبانه رفتار کند. به کسی که عادت نکرده مودبانه رفتار کند، نباید دین را آموزش داد.

برای اینکه بتوانیم مودبانه رفتار کنیم، باید تمرین کنیم. تمرین آن هم از همان هفت سال اول شروع می‌شود.مثل بازی که یک سیم بلندی وجود دارد و یک حلقه را به دور آن حرکت می‌دهیم، به طوری که حلقه به آن سیم برخورد نکند. این بازی قدرت مراقبت را افزایش می‌دهد. 

خمیر مایه تقوا هم همین است. یعنی مراقب باش، این به آن نخورد. بازی‌های زیادی را می‌توان اینگونه طراحی کرد.

"حجت الاسلام پناهیان"




ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: