وقتی دوره گذار از تقلید به تعقل است، بچه‌ها به کسانی که از آنها تقلید کردند، نگاه می‌کنند. اگر آن افراد مجموعه رفتارهایشان درست باشد، آن تقلید آرام به یک تعقل با ثبات تبدیل خواهد شد.
اما خدا نکند که وقتی نوجوان، در مورد خوبی یا بدی نماز تعقل می‌کند، ببیند نماز را از پدری یاد گرفته که یک ساعت در مورد نماز اول وقت صحبت می‌کند، اما وقتی اذان می‌شود و بازی فوتبالی در حال پخش است، از جای خود بلند نمی‌شود!
اگر پدر و مادر به آنچه می‌گویند عامل نباشند، بچه‌ها از تقلید به تعقل نمی‌رسند.
"دکتر علی غلامی"