چرا بچه‌های ما استرس و فشار روانی دارند؟ اولین و مهمترین بحث در استرس، نامشخص بودن هدف است.
نوجوانی که گریه می‌کند و می‌گوید اگر من پزشکی قبول نشوم، می‌میرم! چرا؟! دلیل آن، رفتارهای پدرها و مادرهاست. چرا خیلی از بچه‌ها باید به خاطر پدر و مادر درس بخوانند؟! یک دانش آموز دهم- یازدهم پیش من آمده بود، او در رشته پینگ پنگ ورزشکار بود و به مرحله مسابقات بین المللی رسیده بود.
چنین بچه‌هایی هوش فیزیکال دارند، اما معمولاً کسی اینها را درک نمی‌کند مثل کسانی که هوش هنری و ... دارند و درک نمی‌شوند.
اشتباه ما این است که یک سری رشته‌های خاص را در ذهن خود بزرگ کرده‌ایم. مثلاً انسانی‌ها حتماً باید حقوق بخوانند! تجربی‌ها پزشکی، دندان پزشکی یا داروسازی و ریاضی‌ها هم حتما به الکترونیک و آی تی یا عمران فکر کنند.
اما رشته‌های دیگری هم وجود دارد. رشته‌ای که این بچه در آن موفق بود، پینگ پنگ بود. اما مادرش اجازه نمی‌داد که برای مسابقات به کشورهای دیگر برود چون از درسش عقب می‌افتاد! اصلاً درس چیست؟ ما به چه چیزی درس می‌گوییم؟ چرا فکر می‌کنیم فقط آن چیزی که در ذهن ما وجود دارد، درس است؟
لازم است دیدمان را در بحث رشته‌ها باز کنیم تا هدف بچه‌ها واقعی‌تر و ملموس‌تر شود.
دکتر سعید عزیزی. دوره شخصیت شناسی نوجوان