پس باید فضایی را ایجاد کرد که بچه‌ها تجربه شکست را داشته باشند. مثلاً اگر از پول تو جیبی، عیدی و هدایا سرمایه‌ای جمع کرده و می‌خواهد آن را در جای سرمایه گذاری کند، او را راهنمایی کنیم که مثلاً فلان کار مناسب است یا نه، اما اجازه دهیم کاری که مورد نظرش هست را انجام دهد و اگر در آن شکست خورد و پولش از بین رفت، حامی او باشیم و او را سرزنش نکنیم؛
لبته در رفتار ما نه افراط وجود داشته باشد نه تفریط؛ یعنی می‌گوییم ما گفتیم که با انجام این کار به مشکل خواهی خورد، اما اشکالی ندارد بخشی از ضررت را جبران می‌کنیم. مثلا اگر پنج تومان سرمایه گذاری کرده بود و پولش از بین رفته، دو تومانش را کمکش می‌کنیم، اما بقیه‌اش را خودش باید جبران کند.
یعنی اجازه دهیم در کنار حمایت، درد از دست دادن هم در وجودش شکل بگیرد.
"دکتر سجاد مهدی زاده"