عنی وقتی بچهها میخواهند وارد مدرسه شوند، اگر با ما با مامانها صحبت کنیم، آنها بیشتر از بچهها نگران هستند و دائما چنین سوالاتی میپرسند: «آیا رفت؟»، «نشست؟»، «من را صدا نمیکرد؟!» و ... . این یعنی «خود مادر» نگران است.
اگر مادری خودش دل، کَنده باشد و خیلی محکم بگوید: «عزیزم خداحافظ»، بچهها هم معمولاً میروند.
این مهم است که از همان ابتدای تولد، بچهها را به سمت استقلال سوق دهیم.
یعنی از یک طرف، از لحاظ لحظاتی که در کنار بچهها هستیم لذت ببریم، اما وقتی که از آنها دور میشویم هم، حالمان و حال کودکمان خوب باشد. ولی بعضیها حرفشان این است که، «بچه چسبیده به من باید حال خوبی داشته باشد!»
"خانم دکتر واعظی"