اما بعد از سن بلوغ خصوصیات ظاهری را نباید گفت
و باید خصوصیات باطنی را طرح کرد. مثلاً چقدر مهربانی، چقدر با حیایی، چقدر مومنی،
چقدر اخلاقت را دوست دارم و ... .
قبل از سن بلوغ نیازهای جسمی باید تامین شود، اما بعد از سن بلوغ توجه به
آنها آسیب دارد و اگر دختر نوجوان، به درونیات خود متوجه نشود به دنبال جلوه‌گری خواهد
رفت.
یعنی کم کم باید متوجه شود، درست است که چشمان قشنگی
دارد، اما وقتی مهربان نیست، به دردی نمی‌خورد
یا درست است که پوست قشنگی دارد اما وقتی اخلاق بدی دارد آن زیبایی هم به چشم نمی‌آید.
️با نزدیک شدن به سن بلوغ کم کم از صورت به سیرت باید برسیم.
حضرت رسول (ص) هم در دوران کودکی حضرت زهرا (س)،
ایشان را با عباراتی مانند حمیرایی یعنی خوشگلم صدا می‌کرند اما وقتی بزرگتر شده بودند
عباراتی چون ام ابیها را به کار می‌بردند.
"دکتر سعید عزیزی"