این راهبرد باعث میشود که فرد هیچ وقت با ثمره انتخاب خود مواجه نشود و همواره در یک دنیای فانتزی زندگی کند. به همین دلیل در تقابل با این رویه سنتی، لازم است زمینه انتخابگری فکورانه برای دخترانمان داشته باشیم.
برای اینکار اولاً باید زمینه انتخاب را برای فرزندانمان فراهم کنیم. انتخاب رنگ اتاق، کلاس تابستانی، دوست، رشته تحصیلی و زمینههای هنری... .
در مرحله بعد لازم است قبل و بعد از انتخاب، زمینههای چالش و چکش کاری وجود داشته باشد و از نظر ذهنی روی آن فکر شود که کدام مولفه ها دیده شده و چه مولفه هایی دیده نشده است؟ یعنی در مرحله دوم ارزیابی انتخاب را داریم.
و بعد در مرحله سوم لازم است دخترمان با نتیجه انتخاب خود مواجه شود. مثلا اگر میگوید دوست دارم رنگ اتاقم بنفش باشد، نباید خیلی سریع مقابله کرد. بلکه اتاقی عمومی نیست که نظر همه در آن دخیل باشد، اجازه دهیم انتخاب خود را انجام دهد. بعد از مدتی خودش با تاریکی اتاق مواجه میشود و درخواست نور بیشتر میکند. آنگاه شما میتوانید بگویید برنامه ریزی مالی ما به گونه ای نیست بتوانیم نور اتاق را بیشتر کنیم.
در این هنگام او متوجه میشود که انتخاب یک رنگ برای اتاق چنین پیامدهایی را دارد.
"خانم دکتر سجادیه"